به گزارش ایرنا، کوچک بودن قطعات زمین، تعداد و فاصله بین قطعات و نامنظم بودن شکل آنها، مسائل و مشکلات متعددی را در بهره برداری از عوامل تولید به وجود می آورد.
یکی از مهمترین این مشکلات، پایین بودن بهره وری و ممکن نبودن استفاده صحیح و کارآمد از ماشین آلات و روش های جدید تولید کشاورزی در این اراضی است.
آثار زیانبار پراکندگی اراضی کشاورزی باعث می شود تا روند گذار از کشاورزی سنتی به پیشرفته با کندی انجام شود.
عدم سرمایه گذاری در بخش کشاورزی و فراهم نشدن فناوری کشاورزی سبب می شود تا بهره برداران نتوانند به کشاورزی صنعتی دست یابند. این نوع چالش ها اجرای طرح یکپارچه‌سازی و تجمیع اراضی کشاورزی را در کشور در پی داشته است.
وزارت جهاد کشاورزی در شیوه‌نامه ابلاغی برای یکپارچه‌سازی و تجمیع اراضی کشاورزی براساس اولویت‌های موجود در تأمین امنیت غذایی و در جهت حفظ و یکپارچگی اراضی کشاورزی و افزایش تولیدات طبق قانون جلوگیری از خرد شدن اراضی و ایجاد قطعات مناسب فنی و اقتصادی مصوب سال ۱۳۸۵ مجمع تشخیص مصلحت نظام، موظف شده است ضمن جلوگیری از تفکیک، افراز و خرد شدن اراضی کشاورزی، با ارائه مشوق‌هایی نسبت به تشویق و ترغیب مالکان اراضی خرد و پراکنده برای تجمیع و یکپارچه‌سازی آنها اقدام کند.